27 October, 2009

สรุปแล้วก็แค่ "รักเพราะกลัว"

โพสต์การเมืองนี่ ผมก็ไม่ได้เขียนซะนาน วันนี้เกิดมีความรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นมา ขอยกตัวอย่างบทสนทนาระหว่างเพื่อนของคนสองคนมาเขียนเล่าเรื่องสักหน่อย

เพื่อน O: ทำไมเพื่อนต้องเอา "คนที่ผมรักและเคารพ" มาวิจารณ์ในทางลบด้วยละครับ

เพื่อน A: ผมแค่วิจารณ์เรื่องราวไปตามหลักเหตุและผลทางภววิสัยแค่นั้นเอง ไม่ได้ตั้งใจจะไปทำให้ใครเสียหายทั้งนั้น หากเพื่อนมีเหตุผลข้อโต้แย้งใดๆ มาหักล้างคำวิจารณ์ของผม ผมก็ยินดีที่จะรับฟัง

เพื่อน O: เรื่องนั้นช่างมันเถอะ! จะมีเหตุผลอะไรก็ตามแต่ ผมก็ถือว่าเพื่อนกำลัง "หมิ่น" คนที่ผมรักและเคารพ ทำเช่นนี้ไม่ "กลัว" ติดคุกหรือครับ?

เพื่อน A: ก็ผมชี้แจงแล้วนี่ครับ ว่าผมวิจารณ์ตามหลักเหตุผลอย่างตรงไปตรงมา ไม่ได้ทำผิดกฏหมายแต่ประการใด แล้วจะถูกจับติดคุกได้อย่างไร

เพื่อน O: เอาเถอะ ถึงจะเลี่ยงข้อกฏหมายไปได้ เพื่อนไม่รู้หรือครับว่า มีคนตั้งหลายคน "รักและเคารพ" คนคนนั้นเหมือนกัน หากพวกเขาเหล่านั้นไม่พอใจ ก็อาจจะเข้ามารุมทำร้ายเพื่อนก็ได้ ไม่ "กลัว" หรือครับ?

เพื่อน A: ผมคิดว่ามนุษย์ปกติทุกคนต่างมีขอบเขตของการใช้อารมณ์และเหตุผลด้วยกันทั้งนั้น หากด้วยว่าเรื่องแค่นี้ต้องใช้ความรุนแรง ผมเชื่อว่าคนกลุ่มนั้นก็คงจะต้องไล่ทำร้ายทุกคนที่ขวางหน้ากระมังครับ แม้ผมจะทำนิ่งใบ้เสีย พวกเขาก็คงหาเรื่องทำร้ายจนได้ จะกลัวหรือกล้าก็คงต้องเจ็บตัวอยู่ดี

เพื่อน O (เริ่มจนปัญญา หมดตรรกะโต้เถียง): ต่อให้รอดอันตรายไปได้ เพื่อนรู้หรือไม่ครับว่า สิ่งนี้มันเป็นบาป เพื่อนไม่ "กลัว" ตกนรกหรือครับ?

เพื่อน A: นรก!? ตกลงเรากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่ครับ ถึงกับต้องเอาเรื่อง นรก-สวรรค์ บาปบุญคุณโทษ มาอ้างขู่ผม อย่าว่าแต่เรื่องนรกเลยครับ เพื่อนไปเอามาจากที่ไหนครับว่าเรื่องที่ผมพูดนี้เป็นบาป มันมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ของศาสนาไหนหรือ

เพื่อน O .........<นิ่งเฉยเนื่องจากหมดคำอ้าง>............

เพื่อน A (หลังจากเห็นเพื่อนนิ่งไปนาน): ผมเข้าใจแล้ว! สรุป ความ "รักและเคารพ" ทั้งหมดของเพื่อนที่มีต่อคนคนนั้นก็คือ "รักเพราะกลัว" เท่านั้นเอง ใช่หรือไม่ครับ?

เพื่อน O: @#sc0*n1J+=-99_/"]],] <--- (หลุดโลกไปเลย)